əqd

<ər.> rəs. köhn.: əqd etmək – bağlamaq. İki dövlət müqavilə əqd etmişdi. Əqd edilmək (olunmaq) – bağlanmaq. Dövlətlər arasında müahidə əqd olundu. Əqd olmaq («nikah» sözü ilə, ya bunsuz) – kəbin kəsilmək. Nikah (kəbin) əqd etmək – kəbin kəsmək. Qazı buradaca dönüb, qiraətlə ucadan oxuyub kəbini əqd etdi. S. R..